Dom Midori.

Wróciłam do domu, na podwórku pracowało kilku ogrodników, którzy widząc mnie oderwali się od pracy i skłonili się lekko. Odpowiedziałam im tym samym, co było dla nich wielkim szokiem, ponieważ nigdy nie okazałam im "aż" tyle szacunku. Weszłam przez duże ciężkie drzwi wykonane z ciemnego drewna. Cały dom wyglądał jak pałacyk. W środku witał przyjezdnych ogromny korytarz z wysokim sufitem. Zrzuciłam broń z ramion i zostawiłam ją na podłodze. Szybkim krokiem udałam sie do rodzinnego sejfu. Wyciągnęłam połowę pieniędzy i kazałam sprzątaczce zwołać wszystkich przed domem. Sejf znajdował się w biurze, które było pracownią ojca. Postanowiłam więcej tu nie wchodzić. No cóż. Dom z zewnątrz wielki, oprócz dużego korytarza mial kilka niewielkich pokoi. Mój znajduje się w północnym skrzydle. Wyszłam na podwórze, gdzie zebrała się już cała służba. Dałam każdemu jego miesięczną wypłatę. Kazałam im wyjść i już więcej nie wracać. Zdziwieni nie wiedzieli co się dzieje, podsumowałam to tylko krótkim ojciec nie żyje. Odwróciłam sie i weszłam do teraz już pustego domu. Pozbierałam broń i wrzuciłam ją do naszej niewielkiej, bo niewielkiej, ale jednak zbrojowni. Bronie ojca matki i moje łuki. Jako dziecko było to moje ulubione miejsce do przesiadywania. Wyszłam ze zbrojowni i udałam się do biblioteki. Usiadłam w fotelu i w końcu cieszyłam się wolnością.